در بعضی افراد ؛ درون گرایی درصد غالب شخصیت آنان را تشکیل می دهد ؛ یعنی به طور کلی درونگرا محسوب می شوند.
افرادی خونسرد و آرام و خوددارند و نوعی عدم تعلق خاطر یا سردی در روابط عاطفی شان درآنها به چشم می خورد. این افراد بیشتر اوقات ؛ خود را کنترل می کنند تا افکار و احساساتشان بروز نکند. این افراد بیشتر به ایده ها و پرسش های فلسفی ؛ بحث ها و نظریه پردازی و علم به خاطر علم ( علوم بنیادی ) علاقه مندند ؛ نه علوم کاربردی. به عبارت دیگر افرادی فکور و درون نگر هستند. آنها در پی سلامت و امنیت هستند ؛ حتی اگر باعث شود مقداری از هیجان زندگی را از دست بدهند. اینگونه افراد فقط خود را مرکز ثقل دنیای خویش می بینند.
افراد درون گرا ترجیح می دهند تعداد انگشت شماری دوستان مخصوص و صمیمی داشته باشند.
درون گراها ار نظر صفات به چهار گروه تقسیم می شوند :

1/ درونگرای متفکر :
این گروه همه چیز را بر پایهء استدلال های منطقی بنا می کنند و وقایع در نظرشان بی ارزش است و تنها به ارزش ها و فعالیت های نظری خود اهمیت می دهند. قضاوت و استدلال آنها اغلب صحیح ؛ ولی خشک و بی روح است. دانشمندان سختگیر که دست به اختراعات مهم می زنند ؛ اغلب به تیپ درون گرای متفکر تعلق دارند.

2/ درونگرای هیجانی :
این افراد دنباله رو هیجان های خود هستند و اغلب خودخواه هستند. در برقراری روابط عاطفی بسیار محکم هستند ؛ اگرچه در ظاهر خونسرد و آرامند ؛ ولی دلیر و پرشور ؛ غرق در دنیای درونی خود هستند. شعرا ؛ موسیقی دانان و هنرمندان از این گروهند. زیرا معمولاً از واقعیات گریزانند.

3/ درونگرای حسی :
این گروه افراد ؛ به پاسخ ها و عکس العمل های درونی خود توجه می کنند و تنها بر مبنای حس و محسوسات درونی خود عمل می کنند. اینان علاقه مند به جمع کردن اشیاء عتیقه و کلکسیون های هنری هستند. زیرا از سر و کار داشتن با غیرمحسوسات دوری می جویند.

4/ درونگرای خیالاتی یا ذهنی :
این تیپ افراد واقعیات را حس می کنند ؛ اما برای کارهای عملی استعداد چندانی ندارند. در مقابل شداید مادی ؛ کم مقاومت هستند و اغلب در زندگی روزانه ؛ به علت کم تحملی ؛ عقب نشینی می کنند و بیشتر پژوهشگر و اهل دیده اند ؛ و از عمل کردن به هر کاری ؛ حتی به ایده ها و نظریات خود عاجزند.

 برگرفته از : شناسایی اشخاص در دیدارهای اول – نوشته: ل.مطلبی پور
 متین.ب – 1/2/1387