وقتی در سال 1914 دانشمندان در آلمان یک ماده شیمیایی جهت کم کردن اشتهای افراد ساختند ؛ هیچ کس فکر نمی کرد این ماده تبدیل به اعتیاد نسل جوان در قرن جدید شود.
یک نوع اعتیاد جدید که درانتهای آن مرگ به انتظار نشسته است. در آن زمان این ماده به علت اثرات آن از رده خارج شد. اما در سال 1942 این دارو مجدداً وارد بازار شد و در روان درمانی برای کمک به بیان احساسات بیماران استفاده شد. اما در سال 1984 با اثبات اثرات آن روی مغز حیوانات آزمایشگاهی از طرف مجامع علمی ؛ مصرف و تولید این داروها رسماً ممنوع اعلام شد.
در سالهای اخیر مصرف آن در آمریکا ؛ در پارتی های شبانه مرسوم به ( راوس ) به شدت افزایش یافته است که باعث نگرانی دولت آمریکا شده است. در دوره زمانی خاصی در اروپا ؛ مصرف این مواد انرژی زا و شادی بخش برای کاهش مصرف سایر مواد مخدر مثل هروئین تشویق شده است ؛ به طوری که مصرف آن در اروپا در سال 1995 از 500 هزار قرص در سال به 30 میلیون قرص رسیده است.
2% مردم آمریکا حداقل یک بار این ترکیب دارویی را مصرف کرده اند. حداقل یازده و هفت دهم درصد دانش آموزان کلاس آخر دبیرستان در آمریکا یکبار "اکس" مصرف کرده اند. مصرف این قرص ها در ایران ؛ به خصوص در سال های اخیر در پارتی های شبانه به شدت افزایش یافته است.
جوانان تحصیل کرده و مرفه ؛ مصرف کننده گان اصلی این داروها هستند .
لازم است عموم مردم و پزشکان با اثرات سوء مصرف این دارو آشنا شوند ؛ همچنین میزان مراجعه به اورژانس ها در آمریکا به شدت افزایش یافته است. ( 4511 مورد در سال 2000 ).
همچنانکه در مقالات آتی ذکر خواهد شد مشکل اصلی در مصرف این مواد ؛ عوارض مزمن آن می باشد.

 برگرفته از : قرص اکس - نوشته : دکتر عارف احتشام
 تهیه و تنظیم: متین بالاخانی